Maciej Wac Włodarczyk
Z lotu ptaka – refleksje architekta
Patrząc z okna samolotu na nasz przyrodniczo piękny kraj, można odnieść wrażenie, że brak mu ładu przestrzennego, zabudowa rozrzucona jest chaotycznie. Zdecydowanie mniej tu efektów świadomej i konsekwentnej polityki planistycznej oraz przemyślanej działalności urbanistycznej, niż chociażby na ziemiach naszych zachodnich, a nawet południowych sąsiadów. Podobnie rzecz ma się przy bliższym oglądzie, w skali architektonicznej. Panuje bałagan stylistyczny, a budynki sąsiadujące ze sobą tworzą często dysonans estetyczny. Dotyczy to, rzecz jasna, przede wszystkim zabudowy powojennej. Nie twierdzę oczywiście, że istnieje kraj pod tym względem idealny, a u nas brak czegokolwiek dobrego. Trudno też zapomnieć o tragicznych kartach polskiej historii i wymagać sytuacji identycznej, jak w zamożnych państwach, które przez wiele pokoleń rozwijały się harmonijnie, w zrównoważony sposób.
