Bogusław Luchter
Rozwój terenów zabudowy mieszkaniowej w Krakowie w latach 2002-2015
Celem artykułu jest ocena przemian powierzchni terenów zabudowy mieszkaniowej, wyróżnionych w obrębie użytków technicznych, charakterystycznych dla miast, przeprowadzona na przykładzie Krakowa. Analiza przeobrażeń tego rodzaju użytków została prześledzona w latach 2002-2015. Głównym powodem przyjęcia takiego czasokresu było uwzględnienie w niniejszej publikacji zestawień ewidencji gruntów, opracowanych przez instytucje geodezyjne co roku w oparciu o najnowsze Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 2001 r., dotyczące ewidencji gruntów, opublikowane w Dzienniku Ustaw w 2001 r. Badania można było zrealizować jedynie dla terenów zabudowy mieszkaniowej ogółem, gdyż taki rodzaj użytków wyróżnia wymieniony dokument prawny. Ocena rozmieszczenia zabudowy mieszkaniowej przeprowadzona została zarówno w skali całego miasta, jak i w oparciu o 4 jednostki ewidencyjne, niegdyś (tj. w latach 1973-1991) dzielnice administracyjne Krakowa. Badania wykazały, iż w okresie 2002-2015 nastąpił wzrost powierzchni terenów zabudowy mieszkaniowej. O ile jednak w trakcie realizacji zasad gospodarki centralnie sterowanej największym tempem rozwoju budownictwa mieszkaniowego odznaczała się Nowa Huta, o tyle współcześnie punkt ciężkości przesunął się w kierunku Podgórza, fragmentu miasta położonego na prawym brzegu rzeki Wisły. Największa powierzchnia terenów zabudowy mieszkaniowej znajdowała się w rękach osób fizycznych. W latach 2002-2015 widoczny był wyraźny jej wzrost, na rzecz spadku powierzchni terenów należących do Skarbu Państwa czy też mienia komunalnego (gmin i ich związków).
Słowa kluczowe: geografia ekonomiczna, geografia osadnictwa, gospodarka przestrzenna, gospodarka gruntami, użytkowanie ziemi przestrzeni miejskiej
The Development of Residential Areas in Kraków in 2002-2015
The purpose of the article is to assess changes of the area of residential sites distinguished within the technical land use, characteristic for cities, carried out on the example of Kraków. The analysis of changes of that sort of sites was investigated in the years 2002-2015. The main reason for adopting such a period was to consider in the present study land register lists developed by surveying institutions every year based on the latest Regulation of the Minister of Regional Development and Construction of 2001 concerning land registers published in the Official Journal in 2001. Such research could be conducted only for total residential sites, as this type of use is mentioned by the aforementioned legal document. The assessment of the location of housing developments was conducted both within the entire city, as well as on the basis of 4 cadastral units, once (i.e. in 1973-1991) administrative districts of Kraków. The research showed that the considerable growth of the share of residential development area occurred in the period between 2002 and 2015. While during the times of centrally planned economy it was Nowa Huta that was characterised by the highest rate of development of residential areas, at the moment the focus has moved to Podgórze, a part of the city located on the right bank of the Vistula river. The largest area of residential development was in the hands of natural persons. Its clear growth was visible in the years 2002-2015, with the decline of the areas of land belonging to the State Treasury or being municipal property (of municipalities and their associations).
Keywords: economic geography, settlement geography, land management, spatial development, use of land in urban space
JEL Classification: R39
Kategoria opracowania: artykuł przeglądowy
CYTOWANIE (APA): Luchter, B. (2017). Rozwój terenów zabudowy mieszkaniowej w Krakowie w latach 2002-2015. Świat Nieruchomości, (2(100)), 31-38.
DOI: 10.14659/worej.2017.100.05
